Saturday, December 3, 2016

در شهر چه خبر؟ هيچ!؛




در شهر چه خبر؟ هيچ!؛
ف. م. سخن 
جمهورى جنایتکار اسلامى، چرا توانسته تا امروز باقى بماند؟ اين همه نارضايتى، اين همه ظلم، اين همه سركوب اهل قلم و اهل فرهنگ، اين همه چپاول و غارت و تبه كارى، اين همه قتل و جنايت، آن هم در طول سى و هشت سال، چرا نتوانسته عامل حركت موثر مردم ايران عليه اين حكومت شود؟ 
.
.
دو عامل اصلى در ماندگار شدن حكومت از اين قرار است:
در اراده ى حكومت براى ماندن و اِعمالِ قدرت به رغم تمام بحران ها و ريزش هاى درونى خللى به وجود نيامده است.
.
.
سياسيون مخالف حكومت، نتوانسته اند مردم ناراضى از حكومت را به حركتِ هماهنگ و موثر وا دارند.
.
.
ما همچنان بعد از سى و هشت سال شاهدِ در خيابان بودنِ هواداران حكومت به مناسبت هاى مختلف هستيم. راز بزرگ ماندگارى حكومت اسلامى، همين است.
.
.
حكومت به دو دليل خيابان ها را عرصه ى تاخت و تاز خود مى كند:
سياسى
دينى
.
.
اين كه هواداران متعصب حكومت به دليل سياسى به خيابان بيايند، اگر چه فراگير نيست و جز تعدادى قليل را در بر نمى گيرد، اما آمادگى حكومت براى اِعمالِ قدرت به مردم ناظر و محكوم به سكوت را نشان مى دهد.
.
.
اوج قدرت نمايى خيابانى حكومت را در راهپيمايى بيست و دوم بهمن مى بينيم كه آن را به صورت كارناوالى بزرگ در آورده اند و مردم عادى نيز، آگاه يا ناآگاه در اين قدرت نمايى كارناوال گونه حضور مى يابند.
.
.
اما قدرت حكومت دينى، نه در سياست بازى، كه در دين بازى است. جامعه مذهب زده ى ما، تحت تاثير آموزه هاى دينى ست.
.
.
اين تاثير به صورت آشكار و پنهان خود را در جامعه نشان مى دهد. شايد به عده اى بَر بخورد ولى واقعيت اين است كه حتى قشر -مثلا- روشنفكر و مخالف دين و مذهب و خرافات، در افكار، رفتار، و حتى گفتارش، دينى ست و اثرات ماندگار دين را به انحاء مختلف بروز مى دهد.
.
.
ساده ترين نمود اين تاثيرِ مخرب، رفتار با زنان و دختران در زندگى عادى ست؛ تعصب داشتن در عقيده است؛ ايمان كور داشتن به راه و مسير انتخاب شده است؛ ناممكن بودن تغيير است؛ امكان پذير نبودنِ پذيرش افكار غير است؛ تن ندادن به ايده هاى جديد است...
.
.
پس ديدن هزاران هزار مردمى كه كيلومترها، در مسير كربلا، راه پيمايى مى كنند و هزاران هزار اتومبيلى كه در مرز مهران «پارك كرده اند» عجيب نيست.
.
.
ديدن چپ و راست و بى خدا و با خدا، در صف سينه زنان عاشورا، و نذرى دهندگان و نذرى گيرندگان عجيب نيست.
.
.
حكومت از اين قدرت مهيب و استثنايى، كه توانايى جذب هزاران نفر را حول يك محور معين دارد نهايت استفاده را براى ماندگارى خود مى كند.
.
.
از آن سو، مخالفان سياسى و عقيدتىِ بسيارى را مى بينيم كه هر يك مشغول زدنِ سازِ خود هستند.
تركيب صداهاى ناموزون و نا هماهنگ، كه اغلب بدون «نُت» هم نواخته مى شود، و تنبك و كمانچه، در كنار ويلونسل و فاگوت قرار مى گيرد، نه تنها اعصاب سياسيون بلكه اعصاب مردم را هم در هم مى ريزد و آن ها را به ترك سالن موسيقى «بى هارمونى» اپوزيسيون وا مى دارد.
.
.
در اين سالن كوچك و كم جمعيت ولى پر سر و صدا، آن هم سر و صداهاى ناهماهنگ گوشخراش، تنها نوازندگان اپوزيسيون نيستند كه مى نوازند؛ حكومت اسلامى هم با زيركى، افرادى را به عنوان نوازنده واردِ اين سالن كرده كه آن ها هم، به بلند تر شدن صداهاى ناهنجار، و ناهنجارى رفتارىِ بيش تر نوازندگان «كمك مى كنند» كه اين كمك در واقع نه به اركستر اپوزيسيون، كه به نوحه خوانى و مداحى و كارخانه ى احمق سازىِ حكومت اسلامى ست.
.
.
اعضاى اركستر اپوزيسيون، بيشتر از آن كه به فكر مردم شنونده باشند، به فكر تحميل صداى ساز خود، به عنوان ساز «برتر» به ديگر نوازندگان هستند.
.
.
هر نوازنده اى تلاش مى كند براى از ميدان به در كردن نوازنده ى ديگر، صدايى بلندتر از ساز خود بيرون بكشد.
صدا كه به اوج رسيد، گاه سازها به كنارى نهاده مى شود و نوازندگان به جان هم مى افتند. در اين ميان تكليف شنوندگان حاضر در سالن مشخص است:
سالن را ترك مى كنند و عطاى شنيدن موسيقى متفاوت را به لقايش مى بخشند.
نيازى به ذكر مثال نيست. همه مى بينيم و مى دانيم در دنياى بسته ى اپوزيسيون چه مى گذرد. عده اى كه اصلا ساز خود را رها كرده اند، تا بلكه سكوتى برقرار شود و آن ها بتوانند در آرامش كار خود را انجام دهند.
.
.
شنوندگان، آرزو مى كنند رهبر اركسترى بيايد به اين اركستر در هم ريخته سر و سامانى بدهد بلكه صدايى موزون و موثر از آن به گوش برسد.
.
.
...از اين تشبيه بگذريم. چرا اپوزيسون نمى تواند مردم ناراضى از حكومت را به حركت موثر وا دارد؟
اين همه ماتريال خبرى، اين همه آشكار شدن تبه كارى ها، اين همه سند و مدرك براى غارت ها و چپاول ها، اين همه فيلم و نوشته از ظلم ها و بگير و ببندها، اين همه آزار اقتصادى و فرهنگى كه مردم عادى هر روز شخصا تحمل مى كنند...
با وجود اين همه انگيزه، براى تغيير حكومت و مديريت كشور، چرا اپوزيسيون قدرت جمع كردن حتى اقليتى از جامعه را ندارد؟
.
.
اپوزيسيون چرا بايد منتظر حركت ناگهانى مردم باشد (مثل سال ٨٨) و به دنبال آن راه بيفتد؟ چرا چشم ها، همه به دانشجويان دوخته شده، تا آن ها حركتى بكنند و اپوزيسيون دنباله روى آنان شود؟
.
.
چرا اپوزيسيون هيچگاه، آغاز كننده ى هيچ حركت موثرى نبوده و مردم را به دنبال خود نكشيده و آن ها را به سمت معينى هدايت نكرده است؟
.
.
مى گويند آرايشگرها كه بيكار مى شوند، موى همديگر را مى زنند. اپوزيسيونى كه «ايمان» كور به خود و راه خود دارد، و با «تعصب» و «غيرت» خواهان حفظ و تحميل آن است، اپوزيسيونى كه چشم ديدنِ بغل دستى خود را ندارد و كارى هم در داخل نمى تواند انجام دهد، ناچار به جان ديگر مخالفان حكومت مى افتد، و اين قدر در اين كار پيش مى تازد كه مبارزه ى موثر، و نه لفظى و شعارى با حكومت كلا فراموش مى شود!...
.
.
... و امروز، اگر مى بينيم كه در شهر خبرى نيست، و همه به زندگى خود مشغول اند، و مردم، سر در گريبان، سعى در حل مسائل لاينحل خود دارند، و اصلاح طلبان منتظر فرارسيدن ايام انتخابات رياست جمهورى و ايجاد شور و شوق فريبنده و تحميق موقت مردم اند، و حكومتِ از درونْ در هم شكسته، با قيافه ى فاتحان، در مسير كربلا به پيش مى تازد، و عده ى زيادى از مخالفان، چشم به معجزه اى آسمانى كه ظاهرا قرار است با عصاى دونالد ترامپ به وقوع بپيوندد دوخته اند، به همين علل است...
عللى كه همه مى شناسيم اما علىرغم اين شناخت، به نواختن ساز خود با صداى بلند و گوشخراش مشغوليم!

https://telegram.me/IranRoshangariKanal

پس نویس
📢الله نام بت سنگی تازیان جنایتکار و راهزن است , اکبر به تازی به معنای بزرگ, بنابراین الله اکبر یعنی بت بزرگ یا بت سنگی بزرگتر است. بجای نعره الله اکبر بت سنگی تازیان ، با برافراشتن پرچم شیر و خورشید ایران و سرود ای ایران و زنده باد ایران، باید به مقابله با رژیم جهل و جنون و جنایتکار اسلامی رفت...- آگاهی بنیان رهایی است. موریس آریایی .. ..
📢 موریس آریایی: دین یعنی خرافات و عقب ماندگی و اگر این خرافات برای اعمال قدرت بر گروهی در یک جامعه به کار برده شود این موضوع بسیار خطرناک تر میشود. مانند همین وضعیت جنایت، فساد، بی تمدنی، دکان بازار و فریبکاری دین در ایران! قدرت موجب فساد مي شود و قدرت مطلق فساد مطلق مي آورد. محدودیت ها در جامعه نیز فساد مطلق می آورد. ممنوعیت های بیجا همیشه نتیجه عکس خواهد داشت و در در عمل نتيجه انحصار و محروميت جنایت و فساد خواهد بود. در ایران نیز دکانداران مذهبی و آخوندهای اهریمن و تازی زاده گان بیشرم از دین بیشتر جهت استحمار و به استثمار کشیدن افراد ناآگاه بی خرد به سود خود سؤ استفاده میکنند!! ادیان همه خرافات و من درآوردی هستند. آن چه خدایست که نتوانست یک دین درست کند!! موریس آریایی. آگاهی بنیان رهایی است. موریس آریایی...
فرهنگسازی:  یاد بگیرید مطالب را با نام منبع و نام برگ و نام نویسده به اشتراک بگذارید، اینگونه ارزشگذاری به کار و زحماتی است که نویسندگان مطالب میکشند. دزدی ادبی جرم است.!!موریس آریایی...- آگاهی بنیان رهایی است. موریس آریایی .. ..
تلگرام هم دنبال کنید:https://telegram.me/IranRoshangariKanal
در تلگرام هم دنبال کنید:https://telegram.me/IranRoshangariKanal

No comments:

Post a Comment