گوشه یی از اخلاق ما ایرانیها

گوشه یی از اخلاق ما ایرانیها : ایرانی موجودی عجیب و غریب است، به طوری که به آسانی در باره دیگران قضاوت میکند، و هر چه دل تنگش خواست، در باره مردم ترجمه میکند و به خورد دیگران هم میدهد! کسی که فکر بدی در باره شخص دیگری میکند خودش همان رفتار و اعمال را دارد و میخواهد جهت تبرعه کارهای خود را به دیگران بچسباند، غافل از اینکه با این کارها و با حرفهای این افراد، دیگری هیچ آسیبی نمی بیند، و آن فرد خود فریبی میکند! آدمها به اندازه عقده ها و كمبودهايشان يكديگر را آزار ميدهند...!!! ما انسانهای انسان، در ناكجاآباد اسیر ساختاریم... در ناكجاآباد، كسی حق انتخاب ندارد و هیچكسی نمی تواند آن باشد كه هست... اندکی از اخلاق ما ایرانیها: هنگامیکه به یک ایرانی میگویی خسته ام = می گویند همیشه خسته است! هنگامیکه میگویی حوصله ندارم= می گویند همیشه حوصله ندارد! هنگامیکه مریض هستم = می گویند همیشه مریض است! هنگامیکه میگویی کمی شراب می نوشم = میگویند همیشه شراب مینوشد! هنگامیکه میگویی کمی خوابیدم = میگویند همیشه می خوابد! هنگامیکه می گویی فیلم نگاه میکنم= میگویند همیشه فیلم نگاه میکند! هنگامیکه می گویی چلو کباب میخورم= میگویند همیشه چلو کباب میخورد! هنگامیکه میگویی امروز کار نمیکنم= می گویند هیچوقت کار نمیکند! هنگامیکه میگویی نظر من چیز دیگری است = میگویند بر ضد ما است! کوتاه سخن اینکه ایرانی همیشه به تنهایی به قاضی میرود و راضی نیز بر میگردد! و اگر به اینها حرف های مفت و غیبت کردن و تهمت و انگ و منگ و پشت سر دیگران حرف زدن را نیز اضافه کنیم، پرونده قطوری میشود که جابجایی آن بسیار سخت خواهد شد. خلاصه اینکه با ایرانی ها فقط باید در باره هوا حرف زد تا از روی هوا حرف نسازند! به نظر می‌رسد، شيوه‌ی سرکوب یکدیگر در طول تاریخ ایران يک عکس عمل معکوس را باعث شده است، که يه صورت يکي از عوامل ناهشياری تازيخي همچنان صورت عمل مي‌گيرد. به گفته پور سینا: نشان دوست نکو آنست که خطای تو را بپوشاند، تو را پند دهد و رازت را آشکار نسازد.
موریس آریایی
30.8.2013
................